Το Μπουζούκι είναι λαουτοειδές έγχορδο λαϊκό μουσικό όργανο, με αχλαδόσχημο αντηχείο (σκάφος) από επιμήκεις ξύλινες λουρίδες, τις ντούγιες, και μακρύ βραχίονα, το μπράτσο ή μάνικο με κλειδιά στην άκρη για το χόρδισμα (κούρδισμα). Κατά μήκος του βραχίονα υπάρχουν λεπτά, μεταλλικά ελάσματα, κάθετα προς τον επιμήκη άξονα του βραχίονα, που σφηνώνονται σε μία λεπτή σχισμή και λέγονται τάστα. Τα διαστήματα ανάμεσα στα τάστα, οριοθετούν την απόσταση του ημιτονίου.

Το σύγχρονο μπουζούκι διαθέτει τρεις (3) ή τέσσερις (4) διπλές χορδές τις οποίες χτυπά ο μουσικός με ένα μικρό πλήκτρο την πένα. Αρχικά, το μπουζούκι έφερε τρία ζεύγη μεταλλικών χορδών κουρδισμένων σε τόνους ΡΕ-ΛΑ-ΡΕ (υπάρχουν επίσης αναφορές για επτάχορδα ή και οκτάχορδα τριφωνικά μπουζούκια πάλι σε χόρδισμα ΡΕ-ΛΑ-ΡΕ, με τη διαφορά ότι η μπάσα ΡΕ και άλλοτε και η ΛΑ αποτελούνταν από 3 χορδές), ενώ αργότερα απέκτησε τέταρτο ζεύγος και κούρδισμα ΝΤΟ-ΦΑ-ΛΑ-ΡΕ (πάλι ανά ζεύγος). Παλιότερα τα κουρδίσματα (ντουζένια) άλλαζαν ανάλογα με τον μουσικό δρόμο (μακάμ) της εκτελούμενης μελωδίας. Οι τρόποι αυτοί διατηρήθηκαν μέχρι τον μεσοπόλεμο και χάθηκαν οριστικά με την επικράτηση του τετράχορδου.

Το μπάσο είναι έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με τα δάχτυλα ή τον αντίχειρα, με τεχνικές όπως slapping, popping, tapping και thumbing, ή με πένα. Το σχήμα του είναι παρόμοιο με αυτό της ηλεκτρικής κιθάρας, διαφέρει όμως στο μήκος του λαιμού και στην απόσταση των τάστων μεταξύ τους. Έχει τέσσερις χορδές συνήθως, αν και υπάρχουν και πεντάχορδα, εξάχορδα ή ακόμα και με μεγαλύτερο αριθμό χορδών μπάσα.
Το μπάσο αντικατέστησε σταδιακά το κοντραμπάσο, έτσι σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλα τα είδη μουσικής, ροκ, τζαζ, ποπ, χέβι μέταλ, κάντρι, μπλουζ, ενώ έχει πάρει και θέση και σε ορχήστρες. Συνήθως αποτελεί μέρος του ρυθμικού τμήματος ενός μουσικού συνόλου, ωστόσο σε ορισμένα είδη, κυρίως στη τζαζ, στη φανκ και στη χέβι μέταλ μουσική, συμμετέχει και με σόλο.

Το πιάνο είναι μουσικό όργανο, το οποίο εντάσσεται στην κατηγορία των πληκτροφόρων. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος μουσικό όργανο μετά το εκκλησιαστικό όργανο. Παίζεται με πλήκτρα, σε οριζόντια διάταξη, τα οποία όταν πατηθούν από τα δάκτυλα του πιανίστα σηκώνουν σφυράκια που χτυπούν τις χορδές του, παράγοντας έτσι ήχους.

Το βιoλί είναι έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει 4 χορδές διαφορετικού τονικού ύψους (σολ, ρε, λα, μι), που χορδίζονται κατά διαστήματα πέμπτης και η μουσική του έκταση περιλαμβάνει σαράντα τέσσερις (44) χρωματικούς φθόγγους. Το βιολί στηρίζεται στον ώμο με το ένα χέρι και ο μουσικός απλώς πιέζει τις χορδές, ενώ με το άλλο κινεί το δοξάρι επάνω στις χορδές.

Ως Φωνητική ορίζεται η επιστημονική μελέτη των γλωσσικών ήχων και της ανθρώπινης ομιλίας και επικοινωνίας. Αντικείμενο μελέτης της επιστήμης αποτελούν οι φυσικές ιδιότητες των φώνων (phones), αλλά και των μη-γλωσσικών ήχων. Η επιστήμη της φωνητικής εξετάζει την παραγωγή των ήχων (αρθρωτική φωνητική), την πρόσληψή τους (ακουστική φωνητική) και την κατανόησή τους (αντιληπτική φωνητική).

Το αρμόνιο είναι μουσικό όργανο με πλήκτρα, το οποίο εξωτερικά μοιάζει με το πιάνο, αλλά συνήθως είναι λίγο μικρότερο. Έχει σύστημα εμφύσησης που καταργεί τους αυλούς των εκκλησιαστικών οργάνων. Ο αέρας αποθηκεύεται σε δεξαμενή με ένα ή δύο ποδοκίνητους φυσητήρες και πατώντας τα πλήκτρα θέτει σε κίνηση ελάσματα και παράγει ήχους. Το πάτημα ενός πλήκτρου αντιστοιχεί σε δυο ίδιους φθόγγους διαφορετικών οκτάβων, που ηχούν ταυτόχρονα. Αρμόνια άρχισαν να κατασκευάζονται από τον 12ο αιώνα.

Το ακορντεόν είναι ένα αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο, ιδιαίτερα διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών χωρών. Εφευρέθηκε κατά πάσα πιθανότητα στη Γερμανία το 1822, αν και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στον Cyrill Demian (1829). Έχει σχήμα κουτιού και αποτελείται από δύο πληκτρολόγια και μια αεροπαραγωγό φυσούνα που συμπιέζεται και επεκτείνεται από τον εκτελεστή. Ο ήχος παράγεται με τη δόνηση μεταλλικών ελασμάτων στο εσωτερικό του, που πάλλονται με τη ροή του αέρα.

Τα κρουστά είναι μια μεγάλη οικογένεια μουσικών οργάνων. Ονομάζονται κρουστά, επειδή ο παραγόμενος ήχος προκαλείται χτυπώντας το όργανο (ή μέρος αυτού) με κάποιο ειδικό εξάρτημα (π.χ. μπαγκέτα) ή με τα χέρια. Τα κρουστά όργανα ταξινομούνται σε δύο κύριες υποκατηγορίες, τα μεμβρανόφωνα και τα ιδιόφωνα. Τα πρώτα αποτελούνται από ένα  συνήθως κυλινδρικό σώμα που φέρει τεντωμένη μεμβράνη στα ανοίγματά του. Τα ιδιόφωνα κρούονται καθ’ ολοκληρίαν, δηλαδή κτυπώντας οποιοδήποτε σημείο του σώματός τους. Στα μεμβρανόφωνα περιλαμβάνονται τα τυμπάνια, το νταούλι, το ταμπούρο και άλλα, ενώ στα ιδιόφωνα κρουστά εντάσσονται τα κύμβαλα (ή πιατίνια), το ξυλόφωνο, οι καστανιέτες, το ντέφι και άλλα. Αξίζει, ακόμη, να σημειωθεί πως ένα σύνολο τυμπάνων, γνωστό στην ελληνική ως τύμπανα ή ντραμς, αποτελείται από μεμβρανόφωνα και ιδιόφωνα κρουστά. Στη μουσική εκπαίδευση, τα κρουστά συνηθίζεται να κατηγοριοποιούνται με βάση την παραγωγή (ή όχι) ήχων με καθορισμένο τονικό ύψος.

Θεωρία είναι το μάθημα που μας διδάσκει το γράψιμο και το
διάβασμα της μουσικής.

Πνευστά είναι τα μουσικά όργανα στα οποία η παραγωγή ήχου είναι συνέπεια της δόνησης ενός σώματος ή μιας στήλης αέρα. Τα πνευστά ανήκουν στη μητρική κατηγορία των αερόφωνων οργάνων και διαφοροποιούνται ανάλογα με τον ειδικότερο τρόπο ηχοπαραγωγής, το υλικό κατασκευής τους, τη χρήση τους στη μουσική κλπ. Κατά κύριο λόγο αποτελούνται από ένα σωληνοειδές σώμα και μπορεί να φέρουν επιστόμιο, οπές ή κλειδιά, πιστόνια ή άλλα επιμέρους στοιχεία. Η κύριά τους διαφοροποίηση με τα εν γένει αερόφωνα ορίζεται από το γεγονός ότι το σώμα αέρα που δονείται περικλείεται από το ίδιο το σώμα του οργάνου, το οποίο, επίσης, δονείται συμβάλλοντας στην ηχοπαραγωγή.

Η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Γι΄ αυτό τον λόγο, η Σχολή μας προσφέρει το μάθημα της Μουσικής Προπαίδειας, μέσω του οποίου τα παιδιά αφήνονται ελεύθερα να ταξιδέψουν και να γνωρίσουν τον κόσμο της μουσικής μέσα από παιχνίδια, αφήγηση παραμυθιών, αυτοσχεδιασμό και κίνηση.
Καταρχάς, στο μάθημα της Μουσικής Προπαίδειας τα παιδιά πειραματίζονται με ποικίλα μουσικά όργανα. Με απλά μουσικά όργανα όπως είναι το ξυλόφωνο, το μεταλλόφωνο, το τρίγωνο και τα κρουστά, μαθαίνουν να παίζουν μουσική, αλλά και να αυτοσχεδιάζουν. Μέσα από τον αυτοσχεδιασμό ενθαρρύνονται να ενεργοποιήσουν τις αισθήσεις τους, να εξερευνήσουν τις δυνατότητες τους και παράλληλα, προετοιμάζονται για την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου σε μεταγενέστερο στάδιο.
Πέρα, όμως, από την εξοικείωση με πληθώρα μουσικών οργάνων, στόχος του μαθήματος της Μουσικής Προπαίδειας είναι, μέσα από ποικίλες δραστηριότητες, να μάθουν τα παιδιά να εργάζονται ατομικά και ομαδικά και να αναπτύξουν πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας. Επίσης, δίνεται έμφαση τόσο στην ανάπτυξη της φαντασίας, όσο και στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της κριτική σκέψη των παιδιών.
Έτσι, μέσα από το μάθημα της Μουσικής Προπαίδειας επιτυγχάνεται η εξωτερίκευση των συναισθημάτων, η οργάνωση της σκέψης και ο συντονισμός των κινήσεων. Παράλληλα, αναπτύσσονται η δημιουργικότητα, καθώς και οι ρυθμικές και ακουστικές δυνατότητες του παιδιού.